اسم قاشق را گذاشتی قطار....هواپیما....کشتی تا یک لقمه بیشتر بخورم!

یادت هست مادر؟

شدی خلبان، ملوان، لوکوموتیوران....، میگفتی بخور تا بزرگ بشی...

و من عادت کردم که هر چیزی را بدون اینکه دوست داشته باشم قورت بدهم

حتی بغض های نترکیده ام را......

نظرات شما عزیزان:

m.bahrami

ساعت17:22---20 شهريور 1391

maryam junam man enghad khordam k in harfo zade dge

ساعت20:08---18 شهريور 1391

یاد این شعر افتادم: به پیشانی پر چین تو سوگند مادر/ به افسانه شیرین تو سوگند مادر/ به خدا مادر هرگز نکنم مهر وفای تو فراموش/ مگر آن روز که جسمم بکشد خاک در آغوش/ به اندام رسایت به اندام رسایت که از قصه خمیده به اشکای بلورت که هرلحظه چکیده...مثل این که زیاد جو گیر شدم .ممنون خانوم واحدی خیلی قشنگ بود
پاسخ: mamnon shaghayegh

مریم. مشهدی ام!

ساعت0:45---16 شهريور 1391

فوق العاده ست...

دستت مرسی شقایق جونم....

معصی؟؟؟؟؟معلوم نیست چیکارکردی که مامانت اینجوری میگفته...پاسخ:khahesh mishe maryam jonam shaghayegh

m.bahrami

ساعت18:22---15 شهريور 1391

shaghayegh mamane man az in harfa nemizad har vaght harchi mikhastam migoft koft bokhori

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: